Van Schiphol rijden we met Jeroen mee naar zijn optrekje in de Betuwe. Daar wacht ons de camper, die van binnen wel een beetje vochtig geworden is. Gaskachel aan, elektrische kachel aan, dekbedden in de droger van Jeroen en dan gaat het weer een beetje. De startaccu is kuis leeg! En dus ook kapot… Er schijnen toch onvermoede verbruikers te zijn, misschien het alarmsysteem? Gelukkig weet Jeroen een handel in automaterialen waar ze een Boschaccu van het juiste type hebben….
En zo zijn we dus weer terug in Chiang Mai, de stad van waar we vertrokken zijn. We nemen maar eens een iets luxer hotel met een ruime kamer en een mooi zwembad. Even geen afzien meer. Het is 31 december! We dolen wat rond door de oude stad en proberen wat te eten en drinken. Het uitgaanscentrum is een verzameling openluchthoreca die ter gelegenheid van de jaarwisseling allemaal keihard hun eigen muziek draaien. Dat houden wij niet lang vol,…
Na de drie koningssteden begint toch echt de laatste sectie van de tocht: Op naar Chiang Mai. We rijden door landelijk gebied, met hier en daar een klein stadje. Kenmerkend is wel het enorme aantal pagodes, hier chedi’s geheten. De belangrijkste zijn verguld, dus niet bestreken met goudverf van de bouwmarkt. Ze zijn, naar wij ons laten wijsmaken, van Birmese stijl, soms vernieuwd en vergroot in Lanna-stijl met invloeden uit Sri Lanka. Je hebt waarschijnlijk een graad in Indochinese architectuur…
Thailand is gevrijwaard gebleven van de recente vier Indochinese oorlogen. Maar verder terug in de tijd is er flink gevochten met de Khmer, de Birmezen en tussen de vroeg-Thaise koninkrijken zoals Lanna en Ayutthaya. Daarvan getuigen de drie oude koningssteden die we bezoeken. Ze zijn op fietsafstand van elkaar gelegen en tonen aan de hand van de door elkaar lopende bouwstijlen dat ze vaak van eigenaar gewisseld zijn. De “oude” Sukhothai, Si Satchanalai en Kamphaeng Phet zijn tegenwoordig elk een…
Vientiane, de hoofdstad van Laos, heeft niet zo gek veel bezienswaardigheden. Een aantal tamelijk oude en daarmee interessante tempels met elk hun eigen charme en verhaal. Daarnaast vallen vooral op de Patuxai en de Pha That Luang. De Patuxai is Laos’ antwoord op de Arc de Triomphe. Nadat de Fransen bij Dien Bien Phu waren verslagen besloot Laos het cement dat de VS ter beschikking hadden gesteld voor een nieuw vliegveld te gebruiken voor hun eigen triomfboog; een lange neus…
We verlaten Louang Prabang voor etappe 16. Het verlaten van een stadje in het spitsuur is altijd enerverend, maar we slagen voor twee baguettes (Vive la France), ons kan niets meer gebeuren onderweg. Voor de lunch vinden we een strooien afdak bij een meertje. Een idyllische plaats met een huisje boven het meer, bananenbomen en kokospalmen. Peter ziet zelfs een IJsvogel over het water scheren en een visje vangen. Er komen een Franse jongeman en jongevrouw aanfietsen. Zij zijn via…
De volgende morgen vroeg (nou ja, 9 uur) worden we opgehaald door een busje om naar de Kouang Si watervallen te gaan. Het wordt natuurlijk half tien. De watervallen zijn erg mooi, zij het wat druk met toeristen. Desondanks is het door een slimme opstelling van de uitkijkpunten mogelijk om goede foto’s te maken. Je kunt er ook zwemmen, wat we natuurlijk doen. Er is ook een opvangcentrum voor beren die van stropers en handelaren gered zijn. De bedoeling is…
Etappe 16 voert naar Louang Prabang, een kippe-eindje van 35km. We komen langs een Amazon koffiebar! De intocht voert glorieus over een bruggetje met houten rijplanken. Luang Prabang is een erg leuke stad, en Unesco Werelderfgoed. Gezellig toeristisch en leuke restaurants en cafés. Heerlijk vertoeven. De Franse overheersing (tot 1949) heeft gezorgd voor baguettes en een overdosis Franse toeristen. We maken bij het vallen van de avond een ommetje en worden vergast op een mysterieus trommel- en gongconcert in een…
Na thuiskomst van de Gibbon Experience besluiten we om iets luxer te overnachten, in het Houayxay Riverside Resort. Het is nog steeds niet veel, vooral de badkamers zijn van een uiterste eenvoud met een douche die de toiletpot natsproeit. De achterkanten van de deuren zijn ook allemaal aangetast, cq beschimmeld. Ze hebben allemaal een elektrische geiser vlak bij de douchekop, voor Europese begrippen een penibele situatie, in flagrante strijd met NEN1010 zeg maar. Maar ze doen het gelukkig steeds en…
De volgende morgen vroeg komt de gids “inzippen” en daarna zippen wij “uit” en lopen in hoog tempo naar de plek waar zich momenteel een Gibbon familie ophoudt. Normaal gesproken gaan ze rond zonsopkomst “zingen”; een vorm van communicatie om de familiebanden te versterken. We krijgen ze niet te zien, maar horen ze wel zingen, een indrukwekkende Ervaring. GELUID HARD! Dan is het tijd voor het ontbijt. Het traditionele ontbijt verschilt in Laos niet zo veel van de lunch of…