43. BMI en Bacalhau
19 februari 2019
BMI
Kan een camper lijden aan obesitas? Met andere woorden, wat is de gewenste BMI voor een camper?
De BMI van onze camper is gewicht / lengte2 = 3700 / 72 = 76. Beetje hoog toch wel. Maximaal zou het mogen zijn: 3500/72 = 71.
Een correspondentie die we hebben gehad met Hymer onthult veel over de mores onder de camperbouwers. Zij zijn erop gebrand om zoveel mogelijk typen af te leveren met een Toegestane Massa van 3.500kg. Dan is het koperspubliek het grootst want zo’n camper mag je besturen met een B-rijbewijs. Maar de belaadbaarheid van de meeste van die campers is bizar laag. Hymer (en waarschijnlijk ook de andere bouwers) specificeren een Massa Rijklaar als Massa Ledig Voertuig + 1 aluminium gasfles + 20 l water + bestuurder. En Massa ledig voertuig betreft een uiterst minimaal ingerichte camper waar zomaar 180kg aan extra bijkomt voordat je er mee op vakantie wilt. De idee dat je met een camper op pad wilt met 1 alu gasfles en 20l water is volkomen onrealistisch. Hymer verkoopt als extra een “autarkie-pakket” bestaande uit een zonnepaneel en een extra accu. Je kunt dan lekker in de vrije natuur staan zonder elektriciteitsaansluiting nodig te hebben. Maar hoe doe je dat met 20l water? Ook hebben ze ruimte gemaakt voor twee gasflessen maar je wordt kennelijk geacht er maar één mee te nemen. Ook hebben ze gemakshalve maar afgezien van een reservewiel. Onze camper kan volgens de berekening van Hymer nog 300kg belading hebben. In de enorme garage is volgens de folder ruimte voor een scooter, die doorsnee toch wel 100kg weegt. Met een volle watertank (100l) is er dan nog 100 kg over voor een passagier, keukengerei, voorraden, kleding and what have you. We hebben nu al ruim 350 kg ingeladen (je schrikt ervan maar het telt echt enorm op) en dan zit er nog geen mud aardappelen bij. Het is gewoon bedrog.
Er zit niets anders op dan dat we een C1-rijbewijs gaan halen en de Toegelaten Massa laten verhogen want we gaan nooit onder de 3.700kg komen. Dat wordt een mooi project voor de komende maanden. Kunnen we gelijk hulpluchtvering laten inbouwen (weer meer gewicht!) want hij hangt achter aardig diep in de veren.
Bacalhau
De Surinamer zegt bakkeljauw en dat is (bijna) precies zoals de Portugees het uitspreekt.
Bacalhau is dan wel gemaakt van kabeljauw maar is niet hetzelfde, zelfs niet als je denkt een kabeljauwhaasje uit de diepvries te plukken. Vissig en zout, alleen te verwerken op een manier bekend aan de Portugese huisvrouw. Aan de Noorse kust hebben we ze wel gezien, de eindeloze rijen stokvis aan houten rekken met hier en daar een dode kraai of meeuw ertussen gehangen als afschrikking. Maar het is een heel specifiek product dat alleen (en vooral!) tot zijn recht komt als het door een deskundige wordt toebereid. De Portugese baclahauschotels zijn heerlijk. Het uitgebreide assortiment bacalhau in winkels is ook alleen besteed aan de Portugese koper die het onderscheid kan maken. Wij zijn geneigd te denken dat al die gedroogde scharminkels hetzelfde zijn maar niets is kennelijk minder waar.
Reisverslag
19 februari
We gaan weer eens de bergen in, wat anders dan de kust. Saõ Bartolomeo de Messines, op aanraden van Piet en Jel. Helaas eindigen we in São Marcos da Serra, een andere plaats dan zij hadden bedoeld. Evenzogoed een mooie Camping Rural van Nederlandse eigenaars midden in de heuvels van de Algarve. Erg veel regeltjes, vooral Franse bezoekers klagen daarover in hun recensies. Zo mag je geen bedjes reserveren bij het zwembad en ook niet met een luchtbed in het (kleine) zwembad. Lijkt ons een welkome regel maar ja…. Een echte ouwe-lullencamping dus; lekker rustig en prima uitgerust met mooie douches enzo. Vaste bewoner is een enorme hagedis die zijn hol onder een olijvenboom heeft.
De weg ernaartoe was avontuurlijk, een lange bosbouwweg waar recent nog flink gewerkt was. Glijden hier en daar en nooit weten wat er aan de andere kant van de heuvel zou opdoemen. Maar de Mercedes met achterwielaandrijving doet het allemaal moeiteloos.
Helaas is het wat ver naar het dorp maar we slagen er toch in om uit eten te gaan, o.a. in O Cantinho dos Caçadores, de Jagerskantine dus.
We kunnen er ook inkopen te doen. Els loopt dan in de mercado(tje) met stok tussen andere oudjes met stok en dan nog proberen alles wat op de grond staat te ontwijken. Als kers op de taart komt ook nog de Ronde van de Algarve voorbij. Het hele dorp loopt uit!
Het is een mooie omgeving, gelegen aan een stroomdal dat bij voldoende regen zelfs kan vollopen als onderdeel van een stuwmeer. Goed wandelgebied maar fietsen is wat minder; het is allemaal erg steil en Els moet rustig opbouwen.
28 februari
Na een weekje houden we het voor gezien en verkassen naar de camping die P&J hebben aangegeven, São Bartolomeu de Messines, een eenvoudige camperplaats . Zij zijn daar kind aan huis en de eigenaar André reageert verheugd als we de groeten doen. Hebben we meteen een streepje voor. Hier is het beter wandelen en fietsen, André heeft veel routes gemaakt en gepubliceerd op RouteYou. We maken ruim gebruik van de Portugese eetcultuur, drukbezochte lunches met vriendelijke no-nonsense verzorging. Bam! Het eten op tafel, wijn erbij en gaan. Zo eten we varken aan het spit bij O Petesco (alleen vrijdagmiddag, stampvol zit zowel het restaurant als de achterliggende feestzaal, en wild zwijn bij O Caixeiro (alleen zondagmiddag, ook stampvol). En alles op (nou ja) loopafstand.
Ook nog in het dorp de carnavalsoptocht bezocht. De praalwagens reden achter de tractor de hoofdstraat op en neer, het leek wel eindeloos te duren want ze reden steeds opnieuw een rondje. Reuze gezellig allemaal.
Ook de overdekte markt is een juweeltje met veel groente van de mensen in de omgeving en vis.
We doen al twee weken zonder elektriciteit en het zonnepaneel produceert genoeg voor onze geringe behoefte, zoals: waterpomp, kachel, verlichting, tv en het opladen van de onvermijdelijke gadgets. Voor het opladen van de PC hebben we sinds kort een omvormertje van 12V naar 20V.
Zo houden we het eeuwig vol, we moeten alleen zo nu en dan water tanken en gas kopen. Maar het weer knapt al aardig op en we doen de kachel niet meer aan dus het gas gaat niet meer zo snel.
Het wordt al lente lijkt het, veel bloemen komen uit, de vogels zingen en de vlinders fladderen.
2 gedachten over “43. BMI en Bacalhau”
Lieve Peter en Els,
Mooie verhalen en prachtige foto’s.
Ik zag flinke scheuren in de weg. Rijden jullie veel op dat soort weggetjes ?
Super al die gezellige plekken waar je zulke bijzondere gerechten kunt eten en tussen door de wielronde van de Algarve en Carnaval .
Top, ik ben blij dat ik via jullie verhalen mee kan genieten. Lieve groet Corrie.
We proberen die weggetjes te vermijden maar soms moet het als je op een mooie plek wilt komen. We zullen voorzichtig zijn!