Almerimar is een totaal karakterloos plaatsje, een uitgestorven vakantiedorp gebouwd rondom een grote jachthaven. Niet dat er geen leven is, sommige bars en restaurants aan de haven hebben wel klandizie maar dieper het dorp in is het haveloos en uitgestorven.

Peter maakt een korte wandeling en inspecteert het zeeleven op en aan een golfbreker. Toch verbazingwekkend wat daar dan allemaal blijkt te zitten: zeeanemonen, zee-egels, ondefinieerbare ‘blobs’, wuivend wier, mosselbanken… maar geen vis.

Een keertje lekker eten en weg maar weer!

30 december

We rijden richting Malaga, misschien bij de IKEA staan. We doen wat kleine inkopen, o.a. een badkamerweegschaal want we willen voor eens en altijd een einde maken aan de onzekerheid t.a.v. het totaalgewicht van de camper, waarover later meer. Al gauw blijkt dat er elke drie minuten een vol gas opstijgend vliegtuig overkomt, dus dat gaat het niet worden.

Dan maar naar een plekje aan de kust. Eerst verzeilen we op een pleintje bij een populair restaurant. Het is dezer dagen echt druk overal, de Spanjaarden hebben een paar dagen vrij. Het pleintje staat zo vol met auto’s dat we alleen nog uit kunnen als het restaurant zijn luifels indraait en dan nog komen we er alleen kruipend af met Els hinkelend met de stok ernaast en erachter.

Dan blijkt dat alle camperplaatsen vol zijn, leve de feestdagen. We worden door een campingbaas behulpzaam gewezen op een parkeerplaats waar we volgens hem wel kunnen staan. En ja hoor, een heerlijk rustige nacht, gratis. Laat op de avond nog buren gekregen, zeker ook doorverwezen.

31 december

We trekken verder, het plaatsje Ronda in de bergen is het doel voor vandaag. Eerst nog even inkopen doen en weer krak! met de achterkant over een stapvoets genomen verkeersdrempel. Na verkeerd gestuurd te zijn door DomDom en we op een steeds krapper wordend bergweggetje rijden met pas na 15 km. de mogelijkheid te keren, rijden we langs de kust van Torremolinos, Fuengirola en Marbella, wat een droefenis.

Dan een prachtige rit omhoog naar Ronda, ingeklemd tussen de Sierra Grazalema en de Sierra de las Nieves. Goede weg met heeeeeeel veel bochten. Onderweg een pauze voor de koffie; we ontmoeten een Engels echtpaar dat door Els van koffie wordt voorzien en een klaagzang uit over het vijfsterrenhotel waar ze verblijven. Mevrouw had een muggenbeet en er was niet eens een verzachtend middeltje beschikbaar. Het personeel sprak ook bijna geen Engels en het was er niet schoon. Deine Probleme möchte ich haben. Don’t mention the war, oh nee dat was een ander hotel.

Mooie camping met ruime plaatsen en goed sanitair. Uitgelezen weer: kraakheldere hemel, windstil, heldere berglucht.

We vieren de jaarwisseling met z’n tweetjes, zonder vuurwerk maar met veel liefde, confit de canard en een flesje goede Spaanse wijn. Lekker geslapen zonder wakker te worden van rotjongens met nachtelijke knallen.

Het is hier op 750m hoogte wel koud, ’s nachts bij het vriespunt en overdag niet meer dan 16 graden maar dan krijg je met de brandende zon toch een soort wintersportgevoel.

Nieuwjaarsdag

We vieren het met een excursie naar het schilderachtige Ronda. Els moet haar been nog een beetje ontzien en het is een fikse afstand dus we gaan met het invalidenkarretje.

Dat lukt binnen de muren van Ronda niet helemaal; het is er gruwelijk steil en hobbelig dus Els doet ook een flink stuk op krukken.

We hebben een fijne lunch op een terras met prachtig uitzicht op de Sierra Grazalema. 20 Jaar geleden kwamen we hier de bergen uitfietsen op een drieweekse tocht (met nog twee weken te gaan). Als we die bergen nu zien dringt toch langzaam het besef door dat we een periode hebben afgesloten. Met enige weemoed en ook trots kijken we er op terug.

2 januari

Vandaag twee belangrijke zaken: wassen en wegen. Dat eerste gaat soepel in een van de mooie wasmachines van de camping, het drogen is zo gepiept in de stralende zon.

Het wegen is onderdeel van een heel verhaal, dat we later nog eens uitgebreider behandelen. Het komt erop neer dat de camper waarschijnlijk te zwaar is. Dat kan problemen opleveren bij inspectie (boete, uitladen) en het betekent ook technische overbelasting wat onverstandig is om voor de hand liggende redenen.

Voorlopig wegen met de personenweegschaal de grote objecten zoals fietsen, reservewiel, kisten met spullen. Alles komt in een spread sheet zodat we straks de zaak kunnen doorrekenen en eventueel dingen kunnen weggooien of vervangen. We zitten al op 170kg lading en dan hebben we de enorme verzameling kleine dingen (servies, kleding, boeken e.d.) nog niet gehad. Die moeten nog eens met een keukenweegschaal onder handen genomen want de personenweegschaal geeft het op onder 3kg.

Eerste concrete actie is al dat we het reservewiel (28kg!) in de garage van de achterwand naar de voorwand verplaatsen, dat scheelt weliswaar niet in gewicht maar het verbetert de balans. De hele garage moet zo opnieuw worden ingedeeld, wat neemt een mens toch een troep mee.

3 januari

Het is hier zo lekker dat we nog maar even blijven. Dus Peter op de fiets boodschappen gaan doen voor een paar dagen. Twee uur later nog niet terug en Els maar even gaan bellen waar ie blijft. Een hijgende Peter aan de lijn, wat denkt Els wel , het gaat hier maar bergop en bergaf en een vreemde supermarkt, weet niets te vinden. Maar wel thuis komen met 2 dorades die we in de avondzon op de bbq doen. Heerlijk met broccolisalade. Avondzon betekent hier wel 16.00 uur, daarna fluks naar binnen en de kachel aan.

4 januari

Peter gaat met buurman Jeff een stukje wandelen op een zelf uitgezette route. Helaas loopt alles dood en Jeff geeft er de brui aan. Peter dwaalt verder, loopt langs de voet van de Puente Nuevo

maar moet na vele kilometers opgeven en op zijn schreden terugkeren. Moet bij een tussendoortje nog wel een gevaarlijke rivier oversteken.

Alles bij elkaar een mooi dagje: half elf begonnen en vijf uur terug. Els heeft intussen de camper een voorjaarsbeurt gegeven en is ook behoorlijk afgepeigerd. Het is al laat, we eten binnen met de elektrische kachel aan. Het wordt vannacht drie graden! Maar het weer is prachtig en de omgeving ook.

5 januari

We vertrekken richting Cadiz en Jerez. Eerst vuil water lozen en schoon water innemen, dan een mooie tocht over kronkelige bergwegen door de Sierra Grazalema, langs schattige dorpjes. Het is soms echt even uitkijken als er een tegenligger komt maar het ken nèt.

We rijden Cadiz binnen over een prachtige brug, tot onze verrassing deze keer niet van Calatrava maar van Javier Manterola. Hij is hoger en langer dan de Golden Gate Bridge!

In Cadiz is zojuist de Driekoningentocht (een soort intocht met drie Sinterklazen) afgelopen. Pubquiz: hoe heten de drie koningen. De stad is afgeladen, geen enkele opstel- of parkeerplek. Dan maar naar de camping in Puerto de Santa María, mooie uitvalsbasis om Cadiz te bezoeken met het pontje. Onderweg vinden we eindelijk weer een Carrefour; hoe kunnen mensen eigenlijk zonder? We scoren daar ook een keukenweegschaal, volgende stap in het wegen van onze spullen.

6 januari

Met het pontje overvaren naar Cadiz, je komt in het hart van de stad aan en hebt een fantastisch zicht op de brug.

Driekoningen! Alweer afgeladen met Spanjaarden, gek worden we van al die feestdagen. Alle restaurants vol, overvol. En omdat Driekoningen op zondag valt, hebben ze morgen ook nog een vrije dag. Maar goed, gezellig is het wel als je eenmaal je plekje hebt bevochten. Rode zeebrasem deze keer, familie van de Dorade/goudbrasem.

Zo leer je nog eens wat en kun je het aangename met het nuttige verenigen. Hoe de vis daarover denkt valt nu niet meer na te gaan. We hebben ook nog aan Corrie gevraagd om te helpen determineren maar die kwam er niet uit met haar snorkelgids voor de Rode Zee…..

7 januari

We gaan naar het ziekenhuis(je) van Puerto de Santa María, want er moet nog een laatste controlefoto gemaakt worden voordat Els vol gas mag geven. Maar het is weer eens een feestdag dus we maken geen kans. Dan maar een beetje rondrijden langs de bezienswaardigheden en een hapje eten aan de waterkant.

8 januari

Met een vroeg pontje naar Cadiz. Het idee is om de hop-on-hop-off bus te nemen, uit te stappen bij het ziekenhuis en daarna de rondrit te vervolgen. Het Universitair Ziekenhuis van Cadiz, en niemand die Engels spreekt. Na tweeenhalf uur (!) komt La Jefe in primitief Engels vertellen dat het zomaar niet gaat, we moeten naar Urgéncias. Beetje stroef maar dan komt er toch een Triage en worden we verwezen naar traumatologie. Weer wachten en dan is er een arts, een foto en weer de arts die tot onze teleurstelling laat zien dat de breuk wel aan het helen is maar nog niet voldoende om zonder brace en/of krukken te lopen.

Minstens twee weken volhouden en dan opnieuw een foto. Dat wordt dan dus Rotterdam, gaat in één moeite door. Beetje jammer, we drinken om vier uur onze eerste koffie met een croissantje erbij en stappen op de bijna laatste bus voor de rondrit. Pontje naar de overkant en een biertje op een terras waar de Spanjaarden zo druk zijn dat Peter kermis in zijn hoofd krijgt. We gaan naar de camping en eten een HAMBURGUESO. Wel met een glaasje Spaanse rode wijn erbij natuurlijk. Lekker de kachel aan in de camper, het is hard nodig.

9 januari

We lossen en laden en vertrekken naar Jerez de la Frontera. Tenslotte moeten we toch een sherryhuis bezoeken en dronken worden. Parkeren bij de Carrefour en inkopen doe maar het is te rumoerig dus door naar een groot winkelcentrum bij de IKEA. Veel parkeerruimte, gratis WiFi en sanitaire voorzieningen en er is een bus naar de stad dus hier kan het wel. Dus wordt deze blog afgemaakt in de koffiehoek van IKEA. (Opsteller heeft geen aandelen of andere belangen in IKEA noch heeft hij zakelijke afspraken met IKEA gemaakt.)