5 november

Vanochtend regen en dus snel opkrassen geblazen. Het lampje “motormanagement” brandt nu niet meer bij draaiende motor, dat is alweer vooruitgang. We blazen dus het voorgenomen bezoek aan de plaatselijke Mercedes-dealer maar af. Bezoeken een Alcampo supermarkt, deze zijn naar Amerikaanse standaard gemaakt, want super groot. Waren zo een uur kwijt met zoeken en natuurlijk te veel lekkere Spaanse dingen meegenomen. Zoals een pollo asado, kant en klare Spaanse omelet, heerlijke ham en ja ook broccoli voor de vitamientjes.

Eindelijk ook weer volle, verse melk, want alles is hier “houdbaar”.

Ondanks de regen mooie tocht over een plateau op 1000m hoogte: leeg, rode aarde en stukjes bos en olijvenbomen. En dat zo’n 3 uur lang. Mooi man.

Aangekomen in Valencia en nu het beloofde mooie en warme weer. Niet de meest romantische camping, typisch Spaans met kleine perceeltjes en veel rommelige zelfbouw.

De dag erop is het mooi weer, lekker warm. We mesten de camper uit en doen de was. Die is vlot droog met zon en een briesje. ’s Middags een mooie wandeling langs het strand en door de duinen, we durven nog niet te zwemmen maar het moet er toch een keer van komen hè.

Weer een dag later is het tijd voor Valencia, naar het schijnt een kort ritje over fietspaden. Nu ja, het wordt 15km enkele reis en wie bij het woord fietspad Nederlandse associaties heeft, moet hier zijn verwachtingen wat bijstellen. Maar het gaat, het meeste is vrijliggend en zeker in de buurt van de stad wordt het mooi. De rivier is omgelegd en in de oude bedding is een enorm en prachtig park aangelegd. Er zijn/worden een paar prachtige gebouwen en bruggen gebouwd: de Ciudad de las Artes y Ciencias,vormgegeven door Santiago Calatrava

Al met al maakt de stad een verzorgde en welvarende indruk. Natuurlijk weer een enorme kathedraal die fraaie beelden oplevert:

Een mooie wandeling langs een aantal bezienswaardigheden. Onder andere de Mercado Central met een ware orgie aan hammen.

We stuiten op een samenscholing bij het oude beursgebouw La Lonja. Het blijkt dat El Rey Felipe (Philips VI) binnen is en straks vertrekt.En ja hoor, daar is hij, handenschuddend om de populariteit van het koningshuis te verhogen. Of is hij gewoon aardig? Els gaat op een strategische plek staan en ze krijgt ook een handje. Ze zegt hola! en de koning kijkt even verbaasd. Dat wordt een paar dagen de rechterhand niet wassen….  Jammer dat uitgerekend dit aan de aandacht van de fotograaf ontsnapt.

En dan is er Paëlla Valenciana, met slakken en konijn en een glaasje witte wijn uit Valencia natuurlijk. Tijdens de maaltijd gaat het werk van de elektricien gewoon door!

Na zo’n maaltijd hoef je niets meer, de in de markthal gekochte bocadillos con jamon gaan de koelkast in.

8 november

We zeggen de camping vaarwel en verkassen naar een “wilde”plek die we eerder tijdens een wandeling gezien hebben. Een parkeerplaats bij El Saler, in de duinen vlak aan zee. We hebben een prachtig uitzicht over de Mediterraneo.

Vlak voor onze neus jaagt een valk op muisjes (denken wij). Hij slaat twee keer, allebei raak, en vliegt met zijn prooi weg. Kennelijk zitten er nog kleintjes op het nest te wachten op een lekker hapje. We staan eigenlijk in een natuurgebied, een smalle strook tussen de zee en het meer Albufera. De rijstvelden zijn vlakbij, daar wordt de rondkorrelige rijst verbouwd die onontbeerlijk is voor een goede Paëlla.

9 november

Bij het ontbijt loopt vlak voor ons een groepje Rode Patrijzen door de duinen. Tijd voor een tweede bezoek aan Valencia, in het bijzonder het aquarium (“Ocenaografíc”). Er zijn vele aquaria op de wereld, ze hebben allemaal hun eigen karakter. Deze munt uit in b.v. kwallen en grote zeezoogdieren zoals de Walrus en de Beluga. Echt de moeite waard.

We doen boodschappen en zetten dan koers (alles op de fiets)naar Decathlon. Els glijdt onderuit in een van de vele haakse bochten van het fietspad, op de gladde tegeltjes. Heftige, misselijkmakende pijn in de rechterenkel. Na lang proberen gaat het echt niet. We houden een taxi aan, Els erin en naar het ziekenhuis. De chauffeur is erg behulpzaam en zet Els af bij de Urgéncias.

Peter fietst naar de camper, zet zijn fiets erin en gaat de fiets van Els ophalen. Als hij in het ziekenhuis aankomt, zit Els al te wachten met haar enkel in het gips. Lekker dan. Een afsluitend gesprek met de traumatoloog: niet op staan, elke dag een injectie tegen trombose en over een week een foto om te kijken of gips afdoende is. Anders een operatie!

We stappen in de camper, halen pizza en rijden terug naar ons plekje aan de zee. Het is al knap laat, Els onderdrukt de pijn met Paracetamol en we slapen in.

10 november

De anti-trombose injecties moeten nog worden gehaald, Peter maakt weer eens een fietstochtje en gaat na het kopen van de injecties nog maar even bij de Decathlon langs want Els moet ook een wijde broek hebben voor over het gips.

Els overlegt met de verzekering over de mogelijkheden en vergoedingen voor hulp in Spanje.

Maar Els kan geen kant op zonder krukken. Die moeten er ook komen maar het is zaterdag, dat wordt niks en morgen natuurlijk ook niet.

Het weer is pet, harde wind en grotendeels bewolkt. Peter gaat toch maar zwemmen, koud is het niet en na twee fietstochten op hoog tempo is een verfrissing welkom. Er is ook een stranddouche om het zout af te poelen, wat wil een kamper meer.

11 november

Het is eindelijk mooi weer, Els manoeuvreert zich naar buiten en zit lekker in de zon. Peter gaat er, na het vervullen van zijn zorgplicht, op uit voor een stevige nordic walk, de zwembandjes moeten er toch weer eens af. Els vermaakt zich met de verrekijker en de vogelgids. Lekker opgewarmd.