22 januari
We blijven in Ayamonte aan de Spaanse kant van de Guadiana. Lekker een beetje niks doen, het stadje bekijken, het is mooi weer al waait het flink. Peter bezoekt de barbier, valt weer niet tegen voor 9 Euro.

’s Avonds na een bijna hysterische zonsondergang boven de Guadiana

eten in de stad, er zijn niet overdreven veel plaatsen maar je kunt er goed terecht voor een eenvoudig doch voedzaam maal zoals Heer Olivier dat placht uit te drukken (of was het Joost?).

23 januari
Alweer niet veel doen, we halen vers brood bij de supermarkt en Els laat heur haar doen bij de plaatselijke salon. ’s Avonds alweer eten in het stadje, deze keer maar weer eens vis.

24 januari
We verlaten de opstelplaats om de camper eens goed te wassen. Bij een tankstation is een grote, hoge wasplaats geschikt voor campers. Het is nog een heel gespetter en bovenop kunnen we niet komen maar uiteindelijk knapt hij er toch wel van op. Terug naar de opstelplaats maar de automatische slagboom gaat niet meer open. Dan maar niet, we leveren het pasje in en vertrekken naar Portugal. Via de hoge brug de Guadiana over en met de creditcard inchecken voor de tolwegen. Als buitenlander hoef je maar één keer door een  registratiepoortje, daarna wordt alle tol automatisch van je creditcard afgeschreven. Nummerplaatherkenning en zo…. Misschien moet het Ministerie van VenW hier eens komen kijken?

We strijken neer in de heuvels langs de Guadiana, die is hier op loopafstand. Mooie uitzichten en spectaculaire zonsop- en ondergangen.

25 januari
We doen de was, eindelijk weer een fatsoenlijke wasmachine. Drogen is geen probleem, lekker zonnetje en een windje.

Peter maakt een wandeling in de mooie omgeving waar de lente al wel lijkt begonnen.

Hij probeert ook inkopen te doen maar er is hier werkelijk niets te krijgen. Gelukkig hebben we nog wat voorraden en komt er plotseling een SRV-man voorrijden. Lekker andijviestamp en Albóndigas (gehaktballetjes) die we nog hadden.

’s Avonds worden we gewaarschuwd door onze aardige Duitse buren: in de kantine wordt muziek gemaakt. Een Portugese man speelt gitaar en een Franse vrouw accordeon. Heel intiem ondanks de TL-buizen aan het plafond en foto’s van geschoten wild aan de muur. Het is n.l. het clubhuis van de lokale jagers.

26 januari
Vandaag lunchen we in het enige restaurantje in de wijde omtrek, 10 minuten lopen met het karretje. Traditioneel Portugees-eenvoudig met een stoofpot van kip met heel veel aardappel. Het zicht op de televisie en op de keuken met de opgestapelde vuile vaat krijg je er gratis bij en het smaakt uitstekend!

Er zijn ook vijf Italianen. Bij navraag blijken ze hier te zijn om een speciale variëteit patrijs te schieten en op te eten. Want in Italië is de patrijs beschermd….

De volgende dag waait het stevig, de camper schudt en de satellietschotel moet platgelegd worden. We gaan maar weer lokaal uit eten. Er is lam beloofd, maar deze is al op als we komen. Ter compensatie krijgen we een varkenspoot/dij uit de oven. Heerlijk en dat zijn ook de toetjes. Zo hebben we zowel de middag als avondmaaltijd tegelijk binnen. Helemaal feest als we horen dat Ajax is ingemaakt. Gauw de televisie aan; we blijven toch Rotterdammers, ja toch niet dan? De wind was net op tijd gaan liggen zodat de schotel weer op kon voor Studio Sport.

Morgen naar Faro en aldaar een winterjas scoren, want wat zullen we het koud krijgen als we donderdag naar Nederland vliegen.

28 januari
Faro, de Decathlon! Lekkere warme jassen voor weinig geld. We durven niet naar de herkomst te vragen. Dan proberen we de Park-and-Fly parkeerplaats te vinden waar we straks de camper willen achterlaten als we naar Rotterdam vliegen. Na enig gepruts lukt het en we vinden een plekje op een nieuwe opstelplaats met deze keer alweer een goede wasmachine!

Er is niets te doen maar het kan ook niet alle dagen feest zijn. Peter wandelt wat in de omgeving, we zijn vlak bij de “wetlands”  en zoutpannen met veel vogels. Ook oorverdovend vliegverkeer, maar de vogels kijken niet op of om.

Een uitstapje met een Ubertaxi naar Faro. De binnenstad is nagenoeg onbegaanbaar met een rolstoel dus zoeken we het buiten de stadsmuren. Een lunch aan de haven dan maar, met gratis uitzicht op meeuwen

en op roetbrakende en trommelviesverscheurende AWACS-vliegtuigen die om de paar minuten laag overkomen. Fijn dat de NAVO over ons waakt maar moeten die dingen niet eens vervangen worden? Bij Brunssum kunnen ze er ook over meepraten. We gaan maar niet al te laat terug, we moeten ons vertrek nog voorbereiden.

31 januari
Half zes op! Wat een gedoe zeg. Water weg laten lopen, kabel inrollen, wc leegmaken, stroom uitschakelen en onderweg naar de Park-and-Fly. Ondanks onze reservering werden we niet verwacht. Gelukkig zijn we te vroeg want als we in het shuttlebusje stappen, ruim voor onze officiële aankomsttijd, sluit de beheerder het kantoor en gaat naar huis. Hadden we mooi voor een gesloten poort gestaan.

De reis verloopt voorspoedig en Kitty komt ons netjes ophalen op Zestienhoven (jaja, zo heet dat nog steeds bij ons). Peter moet meteen op de Metro naar Spijkenisse om bij Paul en Ariaan het geldkistje op te halen. Daarin zitten de paspoorten en dat van Peter moet verlengd worden. Na Spijkenisse meteen door naar de fotograaf en het loket van de Gemeente Schiedam, een strakke planning.

We hebben een appartement op de vijftiende verdieping aan de Laan op Zuid, prachtig uitzicht over de stad, de Hefbrug en de Willemsbrug. Ze zijn ’s avonds beide verlicht wat het extra mooi maakt.

Peter haalt nog snel boodschappen bij Appie en we zitten even later aan een afbakpizza. Vroeg naar bed, we zijn behoorlijk gaar.

1 februari
Els moet al vroeg in het ziekenhuis zijn voor bloedprikken, echo en röntgenfoto i.v.m. de nier en moet dus lekker vroeg uit de veren.

Ze probeert gelijk bij de spoedeisende hulp een foto van de enkel te laten maken maar dat gaar zomaar niet! Eerst een bericht van de huisarts verkrijgen. Gelukkig werkt die mee en komt er snel een toestemming. Wat blijkt (informeel) volgens de röntgenlaboranten: toch een kuitbeenbreuk! Onze broek zakt af met donderend geraas. Pas volgende week vrijdag komt er een onderhoud met de verantwoordelijk arts.

Intussen doet Peter inkopen bij de Gamma en Vervat, er moet van alles aan de camper versleuteld worden en het meeste is in Spanje en Portugal toch niet te krijgen.

We eten zuurkool met spekje en worst!

Peter wordt ziek en gaat vroeg naar bed.

2 februari
Peter is heel ziek, komt zijn bed niet uit en wil niets eten. Hij blijft 36 uur in bed liggen met een soort buikgriep. Juist vandaag zouden we naar de verjaardag van George gaan maar Els moet dus alleen.

3 februari
We doen nog steeds kalm aan, Els voelt zich ook niet helemaal jofel. ’s Middags komt Kitty met de laatste post en de soldeerbout. We genieten van onze boerenkool met geitenkaas en (alweer!) spekkies. We nemen het er eens goed van en het weer is er naar. De dikke jassen komen ook goed van pas.

4 februari
Alweer een rustige dag! Peter klust vast een beetje aan de spanningsomvormer die straks 20V uit 12V moet maken om de PC te voeden. Els doet het huishouden, d.w.z. alle apparaten vullen en aanzetten, het appartement is van alle gemakken voorzien. Dat is wel even een fijne luxe. Vanavond draadjesvlees. We doen alles wat Hollands is.

5 februari
Een rondje Roffa. Eerst naar de tandarts in Overschie (ook een soort Rottedam), dan wat inkopen doen, o.a. op de (“Oude”) Binneweg, in de Karel Doormanstraat en bij Donner op de Coolsingel. De Coolsingel en het complex van de Rotterdamsche Bank (waar oom Piet Lupke ooit kassier was en die later door sommigen ook wel AMRO werd genoemd en nog veel later ABN AMRO – verwerpelijke nieuwlichterij) en Jungerhans gaan flink op de schop. Was het instituut Jungerhans al lang vervangen door Xenos (dat heet vooruitgang), nu is ook het gebouw helemaal weg. Daar gaat de naoorlogse architectuur.

Dan naar de Scheepstimmermanslaan voor een biefstukje bij The Meat Club. Van harte aanbevolen!

Nog maar een paar ziekenhuis- en dokterbezoeken te gaan, dan kunnen we weer naar “huis”.