38. On the road again
13 december
Eindelijk weer onderweg naar verre bestemmingen. We verlaten Benidorm via de Carrefour en zetten koers naar Murcia. We hadden weer eens het idee om gratis te overnachten en dat kan uitstekend bij de IKEA. Daarvandaan kun je met de tram Murcia in. Ware het niet dat Peter een aanval van spit krijgt; weliswaar niet hevig maar toch voldoende om af te zien van escapades met de rolstoel in en uit de tram en een urenlange tocht door Murcia.
IKEA is een wereldbedrijf: je kunt er belangrijke zaken afhandelen zoals poepen, internetten, ontbijten, koffie drinken en nuttige dingen kopen zoals een piepklein pannetje om een piepklein spiegeleitje in te bakken. En ook bijpassend rond knäckebröd.
De camperplaats is enorm, er kunnen wel 100 campers op.
We maken van de tijdelijke immobiliteit gebruik om ons bezoek aan Rotterdam te organiseren: Els moet 1 februari weer in het ziekenhuis zijn voor controles. We boeken een retourvlucht van Faro naar Rotterdam. Alles uitgerekend (4000km rijden: brandstof, tolwegen en afschrijving tegenover een goedkope ticket en een aantal dagen B&B) is het ongeveer even duur, en voor het milieu (400 liter diesel!) zal het ook niet veel schelen.
14 december
Peter is voldoende opgeknapt om de rolstoel voorzichtig naar een nabijgelegen shopping mall te duwen. Het enige fatsoenlijke restaurant blijkt dicht te zijn. We kunnen nog wel terecht bij IKEA gelukkig, romantisch dineren onder TL-buizen met regelmatig enthousiaste aankondigingen voor knalaanbiedingen uit het omroepsysteem.
15 december
Peter is jarig, de felicitaties stromen binnen! Maar een etentje in Murcia zit er nog niet in. Gelukkig is het Italiaanse restaurant in de mall nu open en kunnen we toch nog een heerlijke, rijkelijk overgoten lunch genieten. Verder is het natuurlijk een dooie boel: boekje lezen, plaatje draaien, televisie kijken en naar bed.
Intussen giert de wind rond ons huisje, dat vervaarlijk schudt. Windkracht 6 schatten we.
16 december
We gaan eindelijk naar Murcia. De tram blijkt een eitje: je rijdt zo naar binnen met je invalidenwagentje. Dat geldt niet voor het toiletbezoek; Els moet zich in restaurants een weg hakken door het woud van tafels en stoelen. Murcia is een leuke stad, maar geen omweg waard (wel wat ver, zou drs. P. zeggen). Men is in de kerstsfeer, op diverse plaatsen zijn koren opgesteld die kerstliederen zingen. Alle terrassen zijn volop bezet; een gezellige boel op deze zondag.
17 december
Vuil water lozen, toilet legen, schoon water innemen en dan op naar Águilas waar naar verluidt men gasflessen met Duits/Nederlandse aansluiting vult. We willen toch die kant op.
Heerlijk rijden toch, zo’n Mercedes Sprinter. Cruise control, automaat… hij schakelt terug bergop en gromt vol zelfvertrouwen omhoog.
De pomphouder vult inderdaad onze fles, maar enige voorzichtigheid is geboden. Hij vult met een clandestien hulpstuk aan de LPG-pomp. Maar deze flessen hebben geen beveiliging tegen overvullen en hij pompt door tot de pomp afslaat. Dat betekent dat de fles helemaal vol zit terwijl je eigenlijk 20% vrije ruimte moet overlaten i.v.m. uitzetten van het gas. Normaal worden deze flessen gevuld op een weegschaal maar die heeft hij niet. We sluiten de fles maar gelijk aan en gaan eruit gebruiken om zo wat ruimte te maken. Het is gelukkig niet warm maar in de volle zomer zouden we dit toch niet graag hebben.
Nog wat inkopen doen en dan eindigen we op een bijna verlaten camping die wel rondom zon heeft dus we kunnen de dag afsluiten met een kopje thee in de middag/avondzon. Die gaat hier toch wel rond half zes onder en dan is het echt afgelopen met buiten zitten.
Een luie dag. Er is geen warm water, dus keteltje op het vuur en improviseren. Els beloofde de afwas te doen en dat met alle vuile pannen van gisteren. Het hele servies is vuil, want ja we hebben maar 4 borden groot en ook klein. Tussen servies en pannen, wachtend op warm water, de koffie op het terras genoten.
Els doet loopoefeningen op de goed geasfalteerde weg door de camping. Dat gaat nog stroef want mag maar 30% belasten.
19 december
We rijden schade! Bij het keren op een nauw weggetje kwam de ver overstekende en laag liggende achterkant op een steile oprit. De isolatie van de vuilwatertank is gekraakt. Het is niet kritisch maar leuk is anders.
21 december
Intussen beland bij Vera, niet ver van Almeria. Dit stuk kust kent nauwelijks campings, maar wel veel camperplaatsen op en langs de kust. Hier zijn veel vakantieoorden gebouwd. Wel op een sympathieke manier, want slechts 3hoog en brede straten en tuinen. Gated communities!
Een nacht op het strand gestaan, mooie plek wel
https://youtu.be/m3ieVFxfnE8
Bleek ook door de lokalen gebruikt te worden als strandweg en ehh…ontmoetingsplaats, dus druk verkeer. Dus toch maar verkast en nu een mooie plek gevonden bij het strand, op een grote parkeerplaats van een gebouwencomplex. Je bent nooit alleen want ook 2 andere Nederlandse campers, 1 Duitse en 2 Engelse hebben dit gevonden. Wel gezellig met een ochtendburenpraatje (leuk woord voor galgje spel). Ook restaurantjes in de buurt en supermarkten, dus wat wil je nog meer.
Els paradeert op haar manier over de boulevard
en Peter walked nordic over het strand en sluit dit af met een duik in de zee. De kortste dag van het jaar! Het is hier trouwens een nudistenvriendelijk oord, alleen is niet duidelijk aangegeven waar het nudistengedeelte begint of eindigt dus er kan zomaar een blote bejaarde voorbijlopen zonder dat je daar op voorbereid bent. Het is dan niet duidelijk of dat komt door de gebrekkige aanduidingen of door iets anders…
Het wordt al vroeger koud, de winter is ingevallen en ’s avonds bij het kacheltje zittend zijn we tevreden. Bij opstaan is het 9 graden in de camper, dat is wel wennen maar het slaapt lekker onder ons dikke dekbed.
We spreken af met Marianne en Gerrit, onze nieuw verworven vrienden, om elkaar hier te ontmoeten en kerst te vieren. We reserveren een tafeltje bij Armony Beach Club, wereldberoemd in Vera Nueva!
22 december
Vandaag maar eens op een camping, er moet ook weleens gedoucht en gewassen worden. Bij het inrijden een enorme dubbele verkeersdrempel en de beugel waarmee de isolatie van de vuilwatertank wordt vastgehouden schraapt over de bodem. Wat een gruwelijk geluid. Beetje rumoerig hier, niet alleen is er een schietbaan in de buurt maar de omliggende velden met sla en andijvie worden tegen vogels beschermd met donderbussen. Gelukkig wordt het na zonsondergang rustig maar dit is geen plaats om lang te verblijven.
We maken van de gelegenheid gebruik om eens lekker te wassen en de camper uit te mesten.
Bij het uitrijden weer met de beugel over de grond. Een stukje verder, in het stadje, valt hij er half onderuit en sleept over de grond. Gelukkig net op een plek waar we kunnen stoppen. De beugel er verder afgesloopt; hij zit met vier schroeven (schroefjes) vast dus veel kan het constructief niet betekenen voor de vuilwatertank. De beugel lijkt meer bedoeld om de isolatiekast te ondersteunen maar die hangt nog goed.
Kerstavond, we zijn weer in Vera Nueva. Alle restaurants zijn dicht dus we brengen de avond door met zelfgemaakte tapas in de camper, samen met Marian en Gerrit. Sterke, leuke verhalen over zeezeilen natuurlijk, en ervaringen over de aankopen van de respectievelijke campers en niet te vergeten gewichtsproblemen (van campers). Veel wijn ook. Ze waren met 2 keer struikelen weer terug in hun eigen Pipo huisje.
Eerste Kerstdag. Peter verricht een Kerstduik in de Mediterraneo en daarna is er de langverbeide Almuerzo Navidad ofwel Xmas Lunch bij Armony Beach Club. Op zijn Engels met knalbonbons en papieren kroontjes.
Reuzegezellig en lekker eten en drinken tot diep in de middag. De rest van de dag is gereserveerd voor bijkomen met alleen nog maar een kopje thee.
Tweede Kerstdag. We brengen felicitaties uit aan achternicht Tessel, ze wordt alweer 10 jaar! Vandaag houden we het rustig met restjes van de eerdere dagen. Marian en Gerrit vertrekken weer, net als onze andere Nederlandse buren. Wij blijven nog een dagje, het is hier mooi, schoon en rustig. Els wandelt met krukken alweer 40 minuten, kalm aan en geconcentreerd.
27 december
We gaan weer eens op pad. We zoeken ook naar een reparatiewerkplaats waar ze de camper op een brug kunnen zetten voor een gedegen reparatie. Maar dat valt niet mee, het is een bedrijfswagen en dan is de keuze gering. We landen aan bij een bedrijfswagengarage maar die hebben niet eens een brug! Het mannetje schroeft de beugel aan één kant vast in de bestaande gaten, wat twijfelachtig is want daar zijn de schroeven eerder uitgetrokken.
Dan kruipt Peter er zelf maar onder, boort met zijn handboormachientje twee nieuwe gaten en schroeft de beugel vast.
Nu toch nog maar eens op zoek naar een brug want bevredigend is het niet. Bovendien moet de gekraakte isolatiekast (polystyreen/piepschuim en glasvezelversterkt polyester) ook hersteld worden. Dat wordt nog een ingewikkeld klusje; wie kan polyester repareren en heeft een brug of kuil?
We eindigen de dag bij de jachthaven van Almerimar. Dat is andere koek dan het Hitsersche Gat in Zuid Beijerland. Er staan hier wel veertig campers. De douche is voor Els op krukken 20 minuten lopen, wel een goede oefening natuurlijk.
6 gedachten over “38. On the road again”
Hallo Els en Peter,
Wat kan een mens toch een hoop meemaken in een korte periode! Goed om te zien dat Els weer wat mobieler wordt.
Al met al lijkt het mij een hele onderneming voor jullie!
Daar wij tijdens onze vakantie zonder agenda leefden zijn we Peter zijn verjaardag helemaal vergeten! Alsnog van harte gefeliciteerd!
Hopelijk blijft het bij jullie aardig weer, zodat jullie lekker veel buiten kunnen zijn.
Groeten,
Gea en Alex
Dag Gea en Alex, wij waren de verjaardag van Alex ook vergeten; in ieder geval hebben we allemaal een goede tijd en daar gaat het om. Tot spoedig ziens!
Lieve Peter en Els,
Dank voor de positieve verhalen, ook al hebben jullie naast de revalidatie van Els, flink pech met de camper .
Blijft spannend zo! Hoe gaan jullie dat oplossen?
Els fijn dat het gips er af is en je nu kan gaan oefenen . Grappig filmpje .Hoop dat je snel hersteld nu.
Mooie foto’s en de kerstdagen gezellig doorgebracht. Goed om te horen.
Liefs van Corrie
Hallo Corrie, we zijn alles aan het wegen en eventueel moet er luchtvering onder de camper komen. De beschadigingen zijn niet spoedeisen, bij nader inzien is het slechts de isolerende omhulling van een watertank, dan kan wel even blijven zitten. Hopen je snel weer te zien!
Hey Peter, eindelijk eens tijd gehad naar je blog te kijken. Een hele onderneming zou mijn vader hebben gezegd ;-)Blijf je voorlopig in Spanje (er is genoeg te zien daar, met aangename temperaturen)? Of gaat het Marokko worden.
Goede reis verder en veel plezier.
Hallo Arthur, leuk dat je reageert. Wij blijven nog even in Spanje en Portugal, mijn paspoort is verlopen. Maar Marokko staat wel op het programma hoor! Lekker weer hier, ’s nachts wel een beetje koud maar dan zet je gewoon de verwarming ’s morgens aan hè. Groeten, Peter