27 november

Met permissie van Dr Blasco 🙂 vertrekken we uit Groot Benidorm na eerst nog de plaatselijke Carrefour onveilig te hebben gemaakt. Na de nodige omwegen door een onnauwkeurige kaart bereiken we SenS Sleep in Cuesta Blanca, een intrigerende naam voor een kleinschalige opstelplaats (max. 10) gerund door een Nederlands paar.
Eén toilet/douche, elektriciteit op aanvraag. De hele locatie, inclusief beheerders, heeft 15Ampere. Maar wij hebben niets nodig met ons zonnepaneel en altijd mooi weer. De opstelplaatsen zijn op een betonnen tennisveld en hebben een prachtig uitzicht over de omgeving. De ontvangst is allerhartelijkst en we voelen on meteen thuis met aardige, meest Nederlandse buren. Er staan nooit meer dan 5 campers, waarvan sommigen al meer dan 2 weken.

Hier blijven we een flink aantal dagen want Els kan toch niets en het is hier heerlijk ontspannen. Elke dag komt de bakker met vers brood en gebak, zo nu en dan de SRV-man met heerlijke verse groenten, de wijnleverancier en de gasboer. De bakker doet ook weleens in kaas. Omdat we flink hebben ingeslagen bij de Carrefour kunnen we het zo wel even uithouden.

Peter gaat natuurlijk wandelen en fietsen, er is hier genoeg te doen. Hij trekt ook zo nu en dan een paar baantjes in het zwembad van 12 graden.

1 december

John, de baas, maakt met Marian, Gerrit en ons een tocht naar de Battería de Castillitos, een landtong waarop een aantal grote kanonnen staat die inmiddels buiten gebruik zijn. De toestand doet wel wat denken aan de Kanonnen van Navarone. Indrukwekkende kanonnen die naar verluidt granaten van 1000kg over 35 mijl (50km!) kon vuren.

De fortificatie doet meer aan de Efteling denken dan aan een serieus militair object.

Al met al een interessante excursie.

2 december

Peter maakt een zelfontworpen wandeling in de bergen en komt redelijk uitgewoond terug. Het is zondag en dan maken de beheerders een gezamenlijke maaltijd, ditmaal kip met aardappelen en groente uit de houtgestookte oven! Spaanse bulkwijn erbij, en goede gesprekken met de buren waaronder een aantal Belgen. Ze vallen erg mee hoor!

Niet om jullie jaloers te maken, maar vandaag is het zo warm dat we zelfs een deel van de dag in de schaduw zitten. Super weer dus voor een bbq. Echter wel vroeg eten, want even 5 uur gaat de zon onder en is het meteen behoorlijk afgekoeld. Niet lunchen dus en om 4 uur het vuur erin. Goed ook voor Els, anders groeit ze dicht door het stil zitten.

5 december

Onze trouwdag, 38 jaar geleden alweer! De Directie van SenS Sleep doneert een fles rosé Cava, heel attent.
We maken een excursie naar Cartagena en spreken af met Marian en Gerrit om samen te lunchen. De camper wordt geparkeerd bij de Eroski (rare naam) supermarkt en we doen eerst de boodschappen want morgen is een feestdag. Marian en Gerrit zijn ook gearriveerd en we rolstoelen naar het centrum. Aan de vissershaven vinden we restaurant Santa Lucía, aanbevolen. Heerlijk Spaans met spartaanse inrichting en ongecompliceerde bediening. De duurste wijn is 10 Euro, dus wij trakteren. Onze favoriet is Gambas al Ajillo, grappig dat ze doe overal anders maken. En dan een gegrilde zeebaars, altijd goed.

Een beetje rozig slenteren we door het centrum richting campers. We bewonderen de enorme kerststal in opbouw,  maar Marian en Gerrit krijgen ineens haast want de lunch heeft langer geduurd dan verwacht (zoals altijd) en ze willen voor donker thuis zijn, d.w.z. bij SenS Sleep.
Wij blijven nog even hangen in het centrum, want we slapen op de parking van de supermarkt. Els ontdekt een kapsalon en valt (rijdt) binnen voor een was- en knipbeurt. Lekker kort koppie weer! We nemen een taxi naar de camper wat het is toch nog laat geworden.

6 december

We staan vroeg op en rijden met de camper naar het havenkwartier. Ontbijt in de stad met roerei en bacon, weer eens wat anders. Dan met de panoramische lift omhoog naar het kasteel met prachtig uitzicht en loslopende pauwen.

We bewonderen het Romeins Theater van bovenaf

en rijden griezelig steil de stad weer in. Cartagena is echt mooi, met archeologische monumenten uit de Punische, Romeinse en Moorse geschiedenis als wel als gebouwen in Art Nouveau, Art Déco, Neo-Classisisme en Barok.

In de haven ligt een exuberant zeiljacht dat is ontworpen doe Philippe Stark en de vraag oproept of het echt kan zeilen.

We bezoeken het Museo Nacional de Arqueología Subacuática. Niet groot maar met enkele mooie stukken waaronder het wrak van een milennia-oud Phoenicisch schip dat met kunst en vliegwerk boven water is gekregen. Hier is Philippe Starck niet aan te pas gekomen!

Nog even een heerlijke paëlla in de hoofdstraat (Calle Mayor) en dan weer naar onze vrienden bij SenS.

7…10 december

SenS Sleep is een fijne plek om te onthaasten. Een prikkelarme omgeving zogezegd. Eten, drinken, wandelen, fietsen, zwemmen en slapen. Genieten van de zon en het uitzicht, en zo nu en dan een goed gesprek. En op zondag natuurlijk weer de gezamenlijke maaltijd, deze keer Guiso, een linzengerecht met chorizo en andere (lokale) worst, overgoten met lokale wijn en begeleid door sterke verhalen. Wat een genot.

Maar aan alles komt een eind, we moeten terug naar Benidorm waar hopelijk het gips eraf gaat. Dus we nemen afscheid (toevallig gaat bijna iedereen vandaag weg) en rijden in een rustig tempo naar onze nieuwe plek. Dat is even andere koek, weer zo’n volle Spaanse camping met kleine plekjes en veel vaste bewoners. Maar het is voor een goed doel zullen we maar denken.

11 december

De hagelslag is op! Eerst moest de beschuit al vervangen worden door geroosterd brood (pan tostado) en nu was de resterende hagelslag niet voldoende meer en moest worden aangevuld met chocoladepasta (gelukkig bestaat er chocoladepasta zonder hazelnoot). Het moet niet gekker worden.

We rijden met de rolstoel van de camping naar het ziekenhuis, een flinke afstand die alleen met rehydratatie vol te houden is. Peter krijgt al aardig brede bovenarmen. Kan zo met de breedgeschouderde Engelsen meeparaderen hoewel het onderdeel plakplaatjes nog enige aandacht behoeft.

Dr. Blaso hanteert de cirkelzaag en worstelt om zijn zelfgemaakte gipsen baksel eraf te slopen. Op de controlefoto zien wij geen vooruitgang maar hij vindt het tijd voor een steunlaars.

We vieren het in de oude wijk van Benidorm met tapas en cochinillo asado. Dan met de taxi naar huis en Els kan naar bed zonder gipsen klomp. Soms zit vooruitgang in kleine dingen.